دوستی دررابطه با یاددشت امشب من نظر داده اگر اینقدر دلت برا روستایتان تنگ شده چرا نمیروی همانجا زندگی کنی،جواب علاقه به میهن و خاک مادری ریشه در وجود آدمی داردچون بوی گذشتگان و نیاکان و پدر ومادر را میدهد و اصولا آدم احساس میکند ریشه اش آنجاست آنجاد بوی پدر را احساس میکند و یاد مادر میافتد و همه خاطرات شیرین کودکی و باغها و نهرها و بازیهای دوران کودکی و رودخانه پرآب و خروشان و بیشه پر از درخت و کوههای پوشیده ا ز بلوط و بنه و بنیو و دشت سبز و خوشبوی پر از بوته های مورد و فصل برنجکاری و درو و بهار و دشت شقایق وسیع شبهای پرستاره آن.اما من با همه عشق و علاقه ام نمیتوانم ساکن آنجا باشم چون میزان ورشته تحصیل و شغلم فقط اجازه زندگیی در شهر به من میدهد اما با این وجود کلبه ای کوچک در آنجا ساخته ام که به محض مهیا بودن شرایط در پایان بعضی هفته ها آنجا میروم شما هم تشریف بیارید.دوست دیگری در باره درس خواندن گفته بودند درسته دانشگاه آخر دنیا و پایان آمال نیست اما درس و درس خواندن همیشه خوبب و دانایی چراغ رستگاری است:همانطور که درس خواندی برای بقیه خواسته ها هم تلاش کن یقین بدان موفق میشی
