آیا تاکنون احساس کرده اید که گرفته هستید و چیزی شما را خوشحال نمیکند.یا علیرغم داشتن همه امکانات از چیزی لذت نبرده و دل و دماغ انجام کارها و تفریحاتی راکه قبلا برای انجام آن شوق و ذوق داشته اید دیگر ندارید.شده گاهی در رختخواب و شب هنگام آرزوی یک خواب داشته باشی یا بر سفره شما غذای بسیار لذیذ و دلخوه شما باشد و شما هیچ تمایلی به آن داشته باشید.آیا شده شغل یا حرفه ای که سالها برای درس خوانده و آرزوی داشتن آن را داشته و برای آن در امتحانهای سخت ورودی شرکت کرده و ز مراحل سخت گزینش گذشته تا به رسیده اید دیگر دوست نداشته باشی:آیا شده به زندگی و شادی و نشاط و خوشحالی دایم به مرگ و مردن فکرکرده و و گوشه نشینی و انزوا را بر در جمع بودن و تفریح و خوشحالی و نشاط دور هم ترجیح دهید.دیگر از سینما رفتن و رانندگی کردن لذت نبرید.هیچ علاقه ای به همسر نداشته باشید،در آسانترین کارها تصمیم گیری برای شما مشکل باشد ویا اینکه خود را ناچیز و حقیر بپندارید وآنقدر خود را بی ارزش تصور کنید که به فکر پایان دادن به زندگی خود باشید.آیا شده دیگر حوصله کار و تفریح و مطالعه و تحمل دیگران را نداشته و زود از کوره دررفته و با همکاران و ارباب رجوع دست به گریبان شده و به این خاطر موقعبیت شغلی خود را از دست و یا ارتقاء لازم را پیدا نکرده و از هم قطاران خود عقب مانده و احساس سرخوردگی و سردرگگمی کنید.این یعنی افسردگی.آیا به نظرتان این وضعیت نیاز به دمان ندارد؟اگر دارد که حتما همینطور است چرا برای مراجعه به پزشک امروز و فردا و این دست و آن دست میکنی.ابه نظر خودت به چه قیمتی و یا به چه دلیلی برای درمان مراجعه نمیکن.منتظر نظر شمایم تا فرصتی دیگر .ه
