در یادداشت قبلی علایم افسردگی را بیان کردم و متذکر شدم که این اختلال علاوه برآنکه لذت زندگی و شور و نشاط را از انسان میگیرد و باعث عدم اعتماد به نفس و احساس پوچی در انسان میکند انگیزه کار و تلاش را در انسان از بین برده و یا کاهش داده و قدرت تصمیم گیری را در انسان ضعیف کرده و هدفمندی را در انسان کشته و اورا نه تنها از پیشرفت باز میداردکه باعث میگردد کارآیی روزمره انسان و ارتباطات شغلی و عاطفی و خانوادگی او دچار اختلال گردد، در این میان وبا شدت گرفتن و پیشرفت و عدم مداوای بیماری ،بیمار نه تنها از زندگی بهره و لذت نبرد که شالوه زندگی دچار اختلال شده و قطار حرکت آن باز می ایستد.امروزه در عصر پیشرفت علم و صنعت و فن آوری برای این اخلال نیز درمانهای متناسب با نوع بیماری و شدت و دوره آن و نیز سن و جنسیت فرد بیمار وجود دارد.اما لطفا از خوددرمانی پرهیز کرده و درمراجعه به پزشک تعلل نکنید چرا که خود درمانی و یا دیر مراجعه کردن به طبیب موجب کهنه شدن بیماری و ایجاد اشکال در درمان میگردد.لطفا به صحبتهای افراد عیره متخصص نیز توجه نکنید.بسیاری میگویند هرچه دارو نخوریم بهتر است و اگر در سن کم دارو بخوریم وابسته شده و همیشه باید دارو را استفاده گنیم.این گفته کاملا غلط است.علم امروز با سند و مدرک  و برپایه تحقیقات کاملا کنترل شده و علمی در مراکز مختلف علمی و دانشگاههی معتبر در سرتاسر جهان میگوید به محض تشخیص بیماری باید درمان شروع گردد تابیماری راح تر و سرعتر کنتر ل و درمان شده و عوارض آن  به حداقل برسد.هرگونه تاخیر در شروی درمان از نظرعلمی مردود و خیانت به یبمار است.اتفاقا هر چه زودتر درمان را شروع کنیم بیماری راحت تر کنترل شده و عوارض کمتری برجای گذاشته و فرد نیاز به دوره درمان کوتاهتری دارد.تا دیداری دیگر شب خوش و روزگار به کام