برای نمونه جهت اینکه بدانیم چقدر افراد به موارد کم اهمیت در زندگی بیشتر اهمیت میدهند به دوتا از مراجعین خود اشاره میکنم.یک روز خانمی حدودا 55ساله به مطب مراجعه کرد و از اضطراب و افسردگی و کم خوابی وروابط نامناسب خانوادگی شاکی بوده و مدعی بود که شوهرش بدبین بوده و از همه کارها و رفتار او اشکال گرفته و مدام بینشان شکراب است،بعد از اخذتاریخچه و معاینات لازم و توصیه های لازم رفتاری و تجویز دارو برای ایشان،هنگام خداحافظی گفت:آقای دکتر من پول به اندازه کافی برای برگشت به منزل ندارم نه اینکه نداشته باشم بلکه الآن پزشک دیگری بوده و حدود 500000تومان برای تزریق بوتاکس به او پرداخته ام که این تزریق آن هم در این سن یکی از موارد اختلاف وی وهمسرش بود.مورد بعد مراحعه کننده ای است که به علت مشکلات مال به دفعات با دفترچه بیمه درمانی دیگران مراجعه کرده است.ور هربار بیان میکند پول ویزیت و دارو ندارد و ناچار است از دفترچه دوستان و نزدیکان استفاده کند.این فرد سی و چندساله باهمسری کارگر یک روز در مراحعه به ایجانب با پانسمان بینی خود که من عیب در ظاهر آن ندیده بودم مراجعه کرد البته باز هم با دفترچه دیگران.در پرس و جو متوجه شدم که 3500000تومان قرض کرده و وام گرفته تا بینی بی عیب خود را به دست جراح پلاستیک و زیبایی بسپارد!!!!!!ققضاوت باشماست تا یادداشتی دیگر