یاد سهراب بخیر گاه تکه هایش آدم را بیدار میکندمثلا :نه تو می مانی و اندوه و نه هیچیک از مردم این آبادی به حباب نگران لب یک رود قسم و به کوتاهی آن لحظه شادی که گذشت.غصه هم هم میگذرد آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند. لحظه ها عریانند بر تن لحظه خود جامه اندوه مپوشان هرگز.واقعا یادش بخیر .واقعا همینطوره لحظه عریان است مانند بوم نقاشی که ماباید آن را نقاشی کنیم . زندگی مال ماست به سلیقه خود زندگی کرده و فردا خود را سرزنش نکنیم
