بیا مادر دلم را غم گرفته         زهجران رخت ماتم گرفته

بیا ای مونس شبهای تارم      گل خوش رنگ و زیبای بهارم

بیا ای مایه آرامش من        تمام فکرتو آسایش من

بیا ای بهر هر دردم تو مرحم       غم هجران تو را نیست مرحم

بگو تو لااقل لالا جوابم               بگو تا من دمی راحت بخوابم

دوباره بازگو تو از برایم            تمام قصه آن سالهایم

دوباره شب شده من بیقرارم       که مادر نیست اینک در کنارم

بیا ای یادگار رنج و محنت          که دل دارد دوباره با تو صحبت

بیا تا سرنهم بر روی پایت        زنم بوسه به رخسار چو ماهت

بیا اندر کنارم نیمه شب         سراپای وجودم گشته در تب

بیا تا غصه خود با تو گویم         دوای درد خود را در تو جویم

بخوابم سیرمن در سینه تو        به قربان دل بی کینه تو

بیا ای مهربان هر دو عالم        تمام هستی اولاد آدم

بیا ای محرم هر گفتگویم          بیا تا باز هم بوی تو بویم

وجودم قصد جانی تازه کرده       زمستی میل آن پیمانه کرده

بده قوتم از آن شیر گوارا          که پویم تا ابد راه خدا را