تجربه کردان
من آدم سیاسی نیستم و خیلی با سیاست کار ندارم.در حالیکه در دوره دبیرستان بسیار پرشور بوده و شب و روز در انجمن اسلامی و بسیج و گاهی جبهه فعالیت می کردم . با ورود به دانشگاه نقشی بسیار کم رنگتر از گذشته پیدا کردم.البته روی عقیده دینی و طریق فکری خود استوار بوده و فقط عضو گروه سیاسی نبودم.در تمام این دوران سعی کردم مدافع حق باشم و از دیانت و تمامیت کشور خود دفاع کنم. براستی خیلیها که با کردان مخالف بوده و عرصه را بر وی تنگ کردند در سرنوشت او و خانواده اش نقش ندارند؟.کار کردان اصلا قابل دفاع نیست .چه اگر او به حق خود قانع بود و بدون مدرک کرسی دانشگاه را هدف قرار نمی داد شاید امروز فرزندان او در آرامش بودند و به سان بسیار افراد بی مدرک زحمتکش و متدین لااقل با حداقل رفاه ساکن کلبه خود بوده و ترک خانه نمی کردند. اما آیا افراد دیگر که بسیاری از آنها امروز علیه کردان رای دادند در شکل گیری این تراژدی نقش ندارند؟با اندکی تامل در جریان استیضاح براحتی معلوم است که افرادی که همکار و همگروه او در گذشته بودند اگر فقط کمی خارج از دید احساسی و مانند بقیه مردم معمولی تاییدیه مدرک از وی می خواستند و یا دوستانه عین یک برادر تذکر لازم را به وی می دادند شاید امروز او وضع دیگری داشت.به جا بود که آنها که دیروز بنا به مصلحت رفاقت مدرکی از کردان نخواستند امروز با وفای رفاقت و نه در سایه رقابت خیلی بی مهابا بر او نمی تاختند چه بسا فردا خود هم باید جوابگو باشند.اما آیا کردان فقط یکی است ؟انصاف حکم می کند بدون در نظر گرفتن موقعیت،سوابق و گروه قانون برای همه رعایت گردد.
علی ::: پنج شنبه 87/8/23::: ساعت 6:43 صبح
