کسى را که چهار چيز دادند از چهار چيز محروم نباشد : آن را که دعا دادند از پذيرفته‏شدن محروم نماند ، و آن را که توبه روزى کردند ، از قبول گرديدن ، و آن را که آمرزش خواستن نصيب شد ، از بخشوده گرديدن ، و آن را که سپاس عطا شد از فزوده گشتن . و گواه اين جمله کتاب خداست که در باره دعاست « مرا بخوانيد تا بپذيرم . » و در آمرزش خواستن گفته است : « آن که کارى زشت کند يا بر خود ستم کند سپس از خدا آمرزش خواهد ، خدا را بخشنده و مهربان مى‏يابد . » و در باره سپاس گفته است : « اگر سپاس گفتيد براى شما مى‏افزاييم . » و در توبت گفته است : « بازگشت به خدا براى کسانى است که از نادانى کار زشت مى‏کنند ، سپس زود باز مى‏گردند ، خدا بر اينان مى‏بخشايد و خدا دانا و حکيم است . » [نهج البلاغه]